7 - Mogę zasnąć, jeśli zaśniesz obok. Słodka noc, odpływam razem z Tobą.

 

  Wrócili do domu, zjedli kolację i położyli dziewczynki do łóżek.

Alita leżała u siebie na łóżku, ciągle się kręcąc i wiercąc. Nie mogła zasnąć. Zeszła na dół i od razu skierowała się do kuchni. Nalała sobie soku do szklanki i oparła się o kuchenny blat. Wypiła jej zawartość i odstawiła ją do zlewu. Wiedziała, że tak szybko nie zaśnie, więc weszła do salonu i zabrała z niego, ciepły koc, leżący złożony na rogu kanapy. Otworzyła tarasowe drzwi i przekroczyła ich próg. Dobrze zrobiła, zabierając ze sobą to przykrycie, bo miała na sobie jedynie swoją skąpą piżamę składającą się z króciutkich, dresowych spodenek i bluzki na cienkich ramiączkach. Usiadła na dużej, wygodnej huśtawce z miękkim obiciem, stojącej zaraz przy wyjściu na taras. Otuliła się kocem i zajęła się wpatrywaniem w bezchmurne i gwieździste niebo.

 Po kilku minutach na tarasie pojawił się i on, również w swojej piżamie, w starym T-shircie i bokserkach.

   - Przygarniesz mnie pod ten koc? – zapytał, wyjmując zza siebie obie ręce. W jednej trzymał dwa, duże kieliszki, a w drugiej butelkę czerwonego wina.

   - Też nie możesz spać? – lekko się uśmiechnęła, przesuwając się i robiąc miejsce dla bruneta. – Jest północ… Nie uważasz, że to późna pora na to? – zapytała, gdy ten usiadł obok i zaczął nalewać trunek do kieliszków.

   - No proszę cię. Nie rób mi tego. Ze mną się nie napijesz? – zrobił minę zbitego psiaka, podając jej kielich. – Potrzebuję mojej przyjaciółki. – dodał.

   - Pewnie. Przygarnę cię. – uśmiechnęła się, udostępniając mu kawałek ciepłego koca. – Też chciałam z tobą porozmawiać. – zaczęła i upiła łyk wina, a on na nią spojrzał. – Nando dziś powiedział, że Olalla ma przyjechać na kilka dni z dzieciakami. Tym samym przypomniał mi, że w sobotę są urodziny małej. Przygotujemy coś?

   - Faktycznie… Wypadło mi z głowy. Jest Xavi, Pepe, Torres z rodziną, przyjedzie Natalia i zaprosimy moich rodziców. Małe przyjęcie w gronie najbliższych. – mówił. – Tylko będzie brakować jednej osoby… - dodał smutno, spuszczając wzrok. – Wiesz… Najbardziej w tym wszystkim boli mnie to, że nikt nic o tym nie wiedział, że ukrywała to. Wiem, że ostatnio nie układało się dobrze między nami, ale przecież… Przecież dalej byliśmy małżeństwem i mogła mi o tym wszystkim powiedzieć. Ufaliśmy sobie. – westchnął i upił łyk wina.

   - To nie do końca tak było, David. – zaczęła cicho, a on spojrzał na nią pytająco. – Od jakiegoś czasu Pati skarżyła się na silne bóle głowy. Namawiałam ją żeby w końcu zgłosiła się z tym do lekarza. Na szczęście uległa. Poszła wtedy gdy miałeś trening, a ja zostałam z dziewczynkami. Kilka dni później, taka sama sytuacja, tylko poszła po wyniki. To było miesiąc temu. Wtedy wróciła po dwóch godzinach, taka… Nieobecna… Wysłałam dziewczynki na górę i usiadłam z nią by porozmawiać. Pierwszymi słowami, jakie wtedy od niej usłyszałam było: Alita, ja umieram… Myślałam, że sobie żartuje, ale ona była taka cholernie poważna, a jej słowa odbijały się echem w mojej głowie. Potem, płacząc opowiadała, że ma ogromnego guza w głowie. – z jej oczu popłynęły pierwsze łzy, ale kontynuowała dalej. – Nie wierzyłam jej. Nie chciałam… Później jeszcze dodała, że już nic nie można z tym zrobić, że już jest za późno, a lekarze dają jej od kilku tygodni do kilku miesięcy życia. Prosiła mnie żebym nikomu o tym nie mówiła, a szczególnie tobie, bo wtedy zaczynałeś treningi i byłeś szczęśliwy, bo wracasz do grania. David, nawet nie wiesz jak trudno mi się z tym żyło. A wtedy przed meczem, gdy szłyśmy na stadion, powiedziała, że kręci się jej w głowie. Upadła… Nie obudziła się już i nie obudzi. – załkała, a mężczyzna przymknął na chwilę oczy w geście całkowitego poddania się. Poczuł słone łzy, napływające mu pod powieki. Oboje siedzieli na huśtawce, pod jednym kocem ze łzami w oczach. W końcu Villa spojrzał na kobietę i objął ją ramieniem.

   - Ali, damy radę. – wyszeptał, czując się całkiem bezsilny.

    Obudziły go pierwsze promienie, wschodzącego słońca, które padały wprost na niego. Chciał się przeciągnąć, ale uniemożliwiała mu to osoba, która spała, oparta o jego ramię, a on ją obejmował. Przed nimi, na stoliku stały dwa kieliszki i pusta butelka po winie.

Pamiętał jak najpierw Alita przyznała mu się, że wcześniej wiedziała o chorobie jego żony, a później zaczęli wspominać te najszczęśliwsze i najsmutniejsze chwile, w których gościła Patricia. W końcu oboje musieli zasnąć.

 Chciał spróbować wstać, tak żeby nie obudzić śpiącej Ality. Podniósł się, podtrzymując dziewczynę. Ułożył ją delikatnie na huśtawce i wrócił do domu. Wszedł do kuchni i nastawił wodę na poranną  kawę. Kilka minut później już się gotowała i zabrał się za przygotowywanie kofeinowego napoju.

   - Mi też możesz zrobić. – usłyszał za sobą damski głos. Obejrzał się i zobaczył zaspaną jeszcze Alitę, przekraczającą próg kuchni. Wyjął z szafki drugi kubek i dokończył to co zaczął. Wlał wodę do kubków, gdzie wcześniej wsypał zmieloną kawę. Automatycznie jej pobudzający do życia aromat i zapach rozpowszechnił się po całej kuchni. Postawił jeden kubek przy dziewczynie i sam usiadł naprzeciw niej. – Tak teraz sobie myślę… - zaczęła. – W przyszłym tygodniu kończy mi się urlop i będę musiała porozmawiać z moją szefową. Chciałabym jakoś zmienić swój zakres obowiązków, przynajmniej póki dziewczynki nie pójdą do szkoły i przedszkola. – mówiła, a David tylko skinął głową.

   - Dziękuję, że mi pomagasz. – odpowiedział cicho.

   - Nie dziękuj, mówiłam ci już. Robię to bo chcę. – uśmiechnęła się lekko.

   Wieczór. Cała czwórka siedziała w salonie, pochłonięta swoimi zajęciami. Alita ze swoją chrześnicą siedziała przy niskim stoliku i próbowały ułożyć puzzle z obrazkiem, na którym bajkowy Kubuś tańczy w kole ze swoimi przyjaciółmi – Prosiaczkiem, Tygryskiem i Krzysiem. Ojciec siedział na kanapie ze swoją młodszą córką i zaczęli wspólnie wykonywać telefony, do osób, które chcą zaprosić na jej trzecie urodziny. 

________________________________________

To jak, dziś meczyk Hiszpanii ♥ Kto ogląda ? : )